De eerste keer dat ik een uitvaart heb gefotografeerd was na het overlijden van een goede vriend, een helikopterpiloot. Door de gasten van de ceremonie werd er gek en afwijzend naar me gekeken, het was zeker toen, erg ongebruikelijk om een afscheid te fotograferen. Bovendien was ik ook nog eens een Nederlandse in het zuiden van Duitsland. Toen ik dit vertelde aan de moeder van mijn vriendin was haar reactie ‘Frouke dit moet je doen! Hiermee heeft de familie een mooie herinnering aan deze dag én dat is heel belangrijk.’ Deze uitspraak raakte me en ben ik nooit meer vergeten. Toen ik een paar jaar later besloot de vakopleiding tot fotograaf te gaan volgen was het voor mij gelijk duidelijk, mijn specialiteit wordt afscheidsfotografie.

Er komen veel zaken kijken bij het regelen van een afscheid, maar ook daarna bij het een plaatsje geven van het verlies. Voor Frouke is het heel belangrijk om mensen met elkaar te verbinden. Daarom vindt u hier een overzicht met bedrijven die ieder op hun geheel eigen wijze u hierin kunnen ondersteunen.